حالم خوب نیست

خدایی که این حوالی هستی.

حالم خوب نیست.

از دیو و دد ملولم و انسانم آرزوست.

خدای پر رمز و راز ، خدای انسانهای پر نیاز

دستهای خالی ایی که به سمتت دراز می شود را پر میکنی 

و چشمهای خیس را خشک 

و شکمهای گرسنه را سیر

و لیهای عطشان را سیراب می کنی

و بعد 

لگد پرانی ها شروع می شود.

واقعا در شگقتم از خلقت چنان موجودی

که خصیصه اش نمک نشناسی است.

اینک حالم خراب است.

نه سکوت کوهت آرامم می کند و نه گستره  صحرا

نه هارمونی جنگلت و نه شور و حال دریا

دلم چون زورقی پهلو شکسته در تلاطم طوفان دریاهاست.

و گاهی چون گم کرده بچه ایی مادرش را

و گاهی چون نومید غریقی کم کرده ساحلش را

و گاهی چون دلداده عاشقی از کف داده معشوقش را

خدای من

حالم خراب است خراب

حالم خوب نیست...